Czy musi być perfekcyjnie? Czy da się polubić i zaakceptować błędy?
Co z nimi począć? Co zrobić, kiedy kursantów błąd paraliżuje? Jak Wy sobie radzicie z błędami Waszych słuchaczy i ich emocjami? To przecież często ludzi na stanowiskach… poprawiać czy nie? Jak? Wszystko jak leci czy wybiórczo? A jeśli wybiórczo, to co?
To na pewno temat delikatny, tym bardziej, że uczymy dorosłych, którzy po pierwsze często wstydzą się popełniać błędy, a po drugie w większości chodzili do szkół, w których błąd był czymś złym, podkreślanym na czerwono, powodem do smutku, a nawet strachu, negatywnym feedbackiem. My, lektorki też chodziłyśmy do takich szkół… Czy zatem jesteśmy w stanie oswoić błąd? Jak sobie i im wytłumaczyć, że błąd to nie koniec świata?
Swoją drogą, jak Wy czujecie się popełniając błąd na zajęciach? Co robicie? Co mówicie?
I jaki macie stosunek do własnych błędów popełnianych w językach obcych? Karcicie się za nie w myślach czy raczej bawicie się nimi bądź traktujecie jako okazję do przemyśleń, analizy czy śmiechu?
Na planszach zamieściłyśmy też jedne z naszych ukochanych ‘błędów’.. Choć to nie są już dla nas błędy.. to swojego rodzaju poezja, wyraz autonomii i kreatywności. A Was co rozczula? Macie swoje ulubione powiedzonka?
Jeśli chcecie posłuchać, co mówimy na temat dążenia do doskonałości, obejrzyjcie nasz filmik!
Zapraszamy też do naszej grupy na fb Polish For Teachers – dla lektorek i lektorów: https://www.facebook.com/groups/1807837879482456